Ζαμπολότσκι, Νικολάι Αλεξέγιεβιτς

(Nikolai Alekseievich Zabolotsky, Καζάν 1903 – Μόσχα 1958). Ρώσος ποιητής. Γιος αγρονόμου, αφιερώθηκε στην ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε παιδαγωγική στην Πετρούπολη. Έγινε γνωστός με τη συλλογή Μολυβένιες στήλες (1929) στην οποία η ποίησή του εμφανίζεται χυμώδης και ιδιόρρυθμη, αυθόρμητη στην έμπνευσή της και σε τόνο πρωτόγονο, αλλά αρκετά προσεκτική στην εκλογή των εκφραστικών της μέσων. Εδώ, το παράδειγμα των ποιητών του 18ου αι. και της ρωσικής πρωτοπορίας συνδυάζεται με την ελεύθερη χρήση της κοινής γλώσσας που ήταν αρκετά δεμένη με τη σοβιετική πραγματικότητα, από την οποία ο Ζ. άντλησε αληθινά και βαθιά βιώματα. Οι αρετές αυτές μορφοποιήθηκαν οριστικά στις συλλογές που ακολούθησαν έως το 1937. Αργότερα η ποίηση του Ζ. έγινε πλουσιότερη σε ένταση και εσωτερική δραματικότητα, στη σύγκρουση μεταξύ του λογικού και του παραλόγου.